Leica, 2020
A Photograph (1854 Access) from Studio 1854
Wat zoek ik?
Eén van mijn passies is fotografie, zowel het bewonderen van het werk van fotografen als ook het maken van foto’s. De essentie van fotografie is het stilzetten van een moment dat in de tijd onopgemerkt zou blijven. Het maakt niet uit of dat een spontaan of een geënsceneerd moment is; het gaat om dat ene moment dat compositorisch en emotioneel zoveel toont wat de momenten erna en ervoor ondergeschikt maakt.
En daarbij geldt altijd weer: less is more. Liefst het onderwerp ontdaan van zijn overbodige omgeving en liever zwart/wit dan kleur. In dat opzicht is er in de laatste eeuw weinig veranderd. De techniek heeft het fotograferen sterk vereenvoudigd, maar de foto is er nauwelijks beter van geworden.
Daarom bezoek ik graag tentoonstellingen en verzamel ik fotoboeken. Het leren kijken verrijkt je blik. Ik fotografeer graag omdat dat zeer onderhoudend is en omdat mij dat beter leert kijken én het doet mij nadenken over wie ik ben en wat ik denk. Deze pagina gebruik ik om aan te geven wat mij zo fascineert.
Portret
Mijn primaire belangstelling gaat uit naar portretfotografie. Het is een natuurlijk onderwerp met zeer veel kanten: van jong tot oud en van glamour tot puur. Ondanks het groeiende aantal fotografen blijft het onderwerp onuitputtelijk. Men kan eindeloos variëren in compositie en belichting. Er zijn reeds veel beroemde fotografen uit het begin van de 20ste eeuw, maar ook nu kennen we heel bijzondere portret fotografen (Koos Breukel, Stephan Vanfleteren).
Het aantrekkelijke aan portretteren is dat het meer een sociale dan een technische activiteit is. Een foto zal nooit geslaagd zijn als de fotograaf niet werkelijk een goede band met zijn model krijgt en daardoor zijn model alles kan laten doen voor een unieke opname. Je wil als fotograaf toch altijd je persoonlijke signatuur in de foto aanbrengen door het model op een eigen wijze te fotograferen. Ik toon wat ik zie in mijn model..
Mijn voorkeur gaat uit naar pure modellen, geen glamour en zo veel mogelijk in hun natuurlijke omgeving. Ik vind het prachtig om tekening (hun levensverhaal) in oudere mensen vast te leggen.
Context
Arnold Newman was de grondlegger van de “environmental portrait photography”, waarbij het onderwerp in zijn natuurlijke omgeving wordt gesitueerd. Een citaat van Arthul Olleman beschijft de aanpak van Arnold in een formulering die de kern van de benadering goed weergeeft en die ik waardeer:
The environment: Arnold more often then not worked in the personal space of his object and he entered always with a respectful attitude of a guest. The subjects were in their element. A supremely skilled observer, Arnold quickly assessed the room and the person, taking in the light, the scale and configuration of the space, the objects in the room that might be useful, as well as the body language and gestures and the expression of the individual. He had generally taken the time to research the persons life and work. From this mix of information he could begin to conceptualize and manipulate the scene and the subject.
The communication: During the shoot he could command, charm, bully, cajole, bungle, or flatter to get his subject to reveal something deeper that their “usual camera face”. It was not that he wanted to attack or scuttle their self presentation, he just sought something more authentic, more honest, more revealing, and less practiced that the face that famous have learned to present.
uit het boek “Masterclass, Arnold Newman” uit 2012, p.175
Spanning
Hier twee beroemde fotografen, waarbij John het unieke moment vastlegt dat Annie ensceneert. Compositie, onderwerp en locatie zijn stoer en bijna onmogelijk. Annie gaat altijd extreem ver om haar foto’s zo speciaal mogelijk te maken.
Het iconische Chrysler gebouw heeft vaak als decor gediend in de modefotografie, waarbij vergelijkbare halsbrekende toeren werden uitgehaald, maar als fotograaf vind ik dit vele malen interessanter.
Schoonheid
De fotografische kwaliteiten van Isabel zijn onafscheidelijk van haar passie voor de dans. De foto straalt voor mij eenvoud, kracht en schoonheid uit.
Compositie
Hier spreekt de kracht van de eenvoud.
De omgeving bepaalt de lichtinval en de reflecties in een parallel lijnenspel. Het enige contrast zijn de verticale elementen: de zuilen en de personen. De dames lopen in het licht en hun schaduwen vullen het lichtspel aan in de parallelle lijnen. De heren staan in de schaduw, maar hun silhouetten worden versterkt in de achterliggende lichtbaan.
Daarnaast wordt de spanning opgebouwd door aantrekkingskracht van de vrouwen op de drie mannen, waarmee het beeld tot leven komt.
Op de tentoonstelling over Rene Burri in 2010 in de Kunsthal in Rotterdam hing het origineel van meer dan een meter hoog. Ik was betoverd door de balans de aantrekkingskracht van deze compositie. Ook het moment van de voorbijtrekkende dames is prachtig gekozen.
En verder
In contrast met deze meesterwerken kun je ook mijn portfolio bekijken.