Het vakgebied genealogie bestaat al zeer lang en vanaf het ingevoerde bevolkingsregister voor Nederland uit 1814 kende men alleen de geslachts indeling man of vrouw, vader of moeder etc. Dat maakte het eenvoudig om in stambomen duiding te maken van de mannelijke of de vrouwlijke tak van de familie.

Twee zaken hebben invloed gehad op deze bestaande hirargie:

• Halverwege de jaren negentig van de twintigste eeuw verenigde de brede homobeweging zich eerst met de gemeenschap van biseksuelen en geleidelijk aan werd het rijtje lhbti uitgebreid. Deze algemene erkenning betekent tevens dat administratieve systemen, waaronder ook genealogie programma’s, moeten worden uitgebreid met een optie om dit juist te kunnen vermelden.
• De wetgeving met betrekking tot de te naamstelling is in Nederland de laatste decennia uitgebreid. Vanaf 2017 is het mogelijk je kind de achternaam van de moeder te geven. Vanaf 2024 wordt het mogelijk je kind de achternaam van zowel de moeder als de vader te geven.

Zie hier een vrijheidsverandering in de persoonlijke identiteit enerzijds, maar een complicatie in het vakgebied van de genealogie anderzijds. Zolang de administratieve systemen flexibel zijn en deze veranderingen goed kunnen verwerken, wordt het vakgebied complexer om te onderzoeken, maar gaat er niets verloren.

Dit staat nog los van de complexiteit van algemene naamswijzigingen of de te naam stelling van geadopteerde kinderen, want die problematiek was al veel eerder bekend.